(en dan bedoel i.Dag 2

Ook de tweede vlucht verliep voorspoedig en rond 17:45 uur plaatselijke tijd kwamen we in Vancouver aan. Daar werden opgehaald door een shuttlebusje en naar het Accent Inn hotel gebracht. Wel in een saaie buurt, maar een prima hotel zo voor de een nachtje.

Campers all over the place

Na een heel korte nacht, om één uur Canadese tijd (08:00 uur in NL) was ik klaarwakker, werden we om 07:30 uur opgehaald en naar Fraserway gebracht. We kwamen aan op een terrein met, waar je ook maar keek, campers. En voor iedereen stond er al eentje klaar. Na het afhandelen van het papierwerk kregen we een zeer uitgebreide demonstratie over hoe alles werkt. Een uitleg waarvan je op dat moment denkt “o ja logisch,  een uur later denk je  “hoe zat het ook al weer?” 😊
Maar er ligt  een complete handleiding in de diverse talen (ook in het Nederlands) in de camper. Dus het zal allemaal wel loslopen, toch?

Spiksplintertje nieuw

We kregen een gloednieuw nieuwe camper mee, heerlijk schoon, opgemaakt bed, keuken met oven, magnetron, grote koelkast, vriezer, douche, toilet, campingstoeltjes, buitentafel en slaapplaats voor 6 personen. En echt alles is aanwezig. Van schaar tot ovenschaal en van afwasmiddel tot hakbijl. En die hebben wij voor ons tweeën! (en dan bedoel ik natuurlijk de camper, niet de hakbijl)

Wat een mooie camper! Echt super de luxe!

Buitengeluiden

Op het terrein van Fraserway hebben we maar gelijk de koffers uitgepakt en alles ingeruimd. Toen waren we klaar voor vertrek. En dat is wel even wat anders, zo’n grote bak besturen. We reden het terrein af en  zeiden tegen elkaar “goh je ruikt wel de benzine, en wat hoor je de buitengeluiden goed”.

Maar dachten wij, “dat is zo bij een camper”. Aletta hield zich bezig met de navigatie en ik concentreerde me helemaal op het rijden. Ik keek steeds in de middenspiegel, die er niet is, en over mijn schouder, die er wel is maar wat geen zin heeft, want je kijkt  tegen de uitgebouwde zijkant van de camper. Dus lang leve de twee buitenspiegels.

Gewoontes zijn zo gek nog niet

Gewoontes leer je niet snel af, maar dat was deze keer wel prettig, want vlak voordat we de snelweg op wilden draaien keek ik toch weer automatisch over mijn schouders en toen zag ik waarom die buitengeluiden zo duidelijk waren … de deur van de cabine stond  wagenwijd  open!

Gelukkig had ik onthouden waar het alarmlicht zat en kon ik snel aan de kant, Aletta sloot razendsnel de deur en zo zaten we alsnog binnen no time op de snelweg.

Geen plan

We hadden eigenlijk nog geen vastomlijnd plan voor de eerste dag, omdat je niet precies weet hoelang je bezig bent met de camper ophalen. In Nederland had ik een mailtje gestuurd naar een camping in Vancouver waar ik de eerste nacht wilde staan, maar die was vol. Ik dacht toen, we zien het daar wel.

Vol?

Ik vertelde dit ’s morgens tegen een medewerkerster van Fraserway en zij vond dat vreemd dat het nu al vol zou zijn. Bel ze maar even vanaf hier zei ze, en noem onze naam dat krijg je wel een plekje. En dat klopte. Dus we besloten gelijk maar naar de campground te gaan om even te kijken waar die was en om ons aan te melden. Zo gezegd zo gedaan.

Inschatten

Dan merk je dat je echt wel even moet wennen aan zo’n groot ding. Op de snelweg bijvoorbeeld, toen we op een vierbaans snelweg zaten en ik op een gegeven moment eigenlijk naar links moest, ging ik toch maar rechtdoor. Het was er zó druk en ik kon echt nog niet goed inschatten hoe snel  de camper reageert. Het is niet de felle C1 waar ik normaal in rijd, en die je gemakkelijk even ergens tussen propt. Maar ik maak me nooit zo druk, rustig aan, uiteindelijk kom je altijd waar je wezen moet.

Boodschappenlijstje

En dat klopt, want om 11:00 uur kwamen we bij Burnaby RV campground aan, hebben ons ingeschreven en zijn daarna naar de Walmart gegaan om boodschappen voor de komende dagen te doen. Wie wel eens eerder in de Walmart is geweest, weet dat je daar niet binnen een halfuurtje klaar bent. En ondanks dat we een boodschappenlijstje hadden kostte dit ons toch gauw tweeënhalf  uur. (pfff en ik heb al zo’n hekel aan boodschappen doen!)

Wel lekker handig van de Walmart is natuurlijk dat ze er alles hebben. Zo was Aletta haar zwemkleding vergeten en het was hier 29 graden én is er een zwembad op de campground, dus gooi je naast melk en vleeswaren ook een bikini in je karretje.

Uitdaging na uitdaging

Terug op de campground kwamen we voor een nieuwe uitdaging te staan, er was geen weg meer terug: de camper moest namelijk achteruit ingeparkeerd worden. (alle aansluitingen zitten aan die kant)
En kijk, dat doe ik (nu nog 😊) niet met één hand aan het stuur en zonder Aletta’s aanwijzingen was ik nu waarschijnlijk nog bezig geweest, maar dat is toch ook weer gelukt.

Slangen

Na het aansluiten van de slangen, werd het die dag niet echt spannend meer. Maar hee, daarvan  hadden we wel genoeg gehad voor die dag. Ik stortte in, merkte dat 3 uur slapen, na zo’n 26 uur op te zijn geweest wat te weinig is, en ik  ben een dutje gaan doen. Aletta ging zwemmen en lekker relaxen op het zonnedek van de campground. ’s Avonds heeft zij heerlijk gekookt en zaten wij buiten te genieten van het begin van de vakantie met ons huisje op wielen.